بزرگنمايي:

آریا بانو - تبیان / آیا ارزش کار خود را زیر سوال می‌برید و رفتن به محیط کار برای‌تان سخت و دشوار است؟ برای انجام کارتان تمرکز و انرژی کافی ندارید؟، به مهارتها و توانایی خود شک کرده و از شغل خود احساس ناامیدی می‌کنید؟ حس می‌کنید از کار و همکارانتان دور شده‌اید؟ خواب‌تان بهم ریخته؟ و یا سردرد، مشکلات معده، روده یا سایر شکایات فیزیکی بدون علت شناخته شده دارید؟ اگر پاسخ شما به هر یک از این سوالات مثبت است، ممکن است دچار فرسودگی شغلی شده باشید.
معضلی به نام فرسودگی شغلی!
فرسودگی شغلی نوعی استرس مرتبط با کار است، ممکن است جسمی یا احساسی باشد که در آن فرد احساس بی‌فایده بودن، ناتوانی و پوچی کند. در صورت عدم توجه به این موضوع می‌تواند فرد را به افسردگی مبتلا کند؛ اما این نکته را باید در نظر گرفت که افسردگی با فرسودگی شغلی تفاوت دارد و هر کدام از آنها درمانهای خاص خودشان را دارند. طبق گزارش جدید گالوپ-ورخومن 25 درصد از کارمندان «خیلی اوقات» یا «همیشه» فرسودگی در محل کار را توصیف می‌کنند. هرچه فرسودگی شغلی شما شدیدتر باشد، انجام تعهدات حرفه‌ای شما دشوارتر است. بنابراین مهم است که علائم را بشناسید و بدانید که چگونه باید بهبود پیدا کنید.
علت‌های احتمالی فرسودگی شغلی
حالا چرا برخی از افراد به فرسودگی شغلی مبتلا می‌شوند؟ در یک شغل یکسان، فردی به فرسودگی شغلی مبتلاست و دیگری نه! یکی از علتهای آن این است که برخی از ویژگی‌های شخصیتی یا تجربیات کاری گذشته می‌توانند بر افزایش فرسودگی شغلی تأثیر بگذارند. جدا از این دو عامل گفته شده، دلایل مختلفی برای فرسودگی شغلی وجود دارد:
_کنترلی در مورد نحوه انجام کارتان مانند برنامه، تکالیف یا حجم کاری ندارید یا درباره آن اظهارنظر نمی‌کنید.
_ آن چیزی که برای انجام کار خود نیاز دارید فراهم نیست و یا نمی‌دانید کارفرما دقیقا چه چیزی از شما انتظار دارد، این عدم شفافیت شما را اذیت می‌کند و احتمالاً احساس می‌کنید که کار را درست انجام نداده‌اید.
_درگیری و یا نداشتن ارتباط خوب با همکاران هم از جمله دلایلی است که فرسودگی شغلی را پررنگ می‌کند.
_کم‌کاری یا ساعات کاری سنگین، می‌تواند در شغل شما خیلی خسته‌کننده باشد
_عدم حمایت و احساس تنهایی در محیط کار و زندگی شخصی باعث می‌شود میزان استرس در فرد افزایش یابد.
_در نهایت نبود تعادل بین کار و زندگی می‌تواند انقدر وقت و انرژی شما را بگیرد که دیگر زمانی برای خانواده و دوستانتان باقی نماند.

آمار و ارقام از فرسودگی شغلی چه می‌گویند؟
زمانی که کارگران از فرسودگی شغلی رنج می‌برند، بهره‌وری آنها کاهش می‌یابد و ممکن است نوآوری کمتری داشته باشند و بیشتر مرتکب خطا شوند. بر اساس تحقیقات لینکدین، مدیریت برنامه و پروژه، خدمات بهداشتی و درمانی، خدمات اجتماعی، تضمین کیفیت و آموزش و پرورش ، از جمله مشاغلی بودند که در بالاترین نرخ فرسودگی شغلی قرار داشتند.
طبق تحقیقات کارمندانی که فرسودگی شغلی واقعی را تجربه می‌کنند:
57 درصد افزایش خطر غیبت در محل کار بیش از دو هفته به دلیل بیماری،180 درصد افزایش خطر ابتلا به اختلالات افسردگی، 84درصد افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 و 40 درصد افزایش خطر ابتلا به فشار خون بالا را دارند. علاوه بر این، فرسودگی شغلی ممکن است حافظه کوتاه مدت، توجه و سایر فرآیندهای شناختی ضروری برای فعالیت‌های کاری روزانه را مختل کند.
اقدامات کارفرمایان علیه جنگ با فرسودگی شغلی
به طور دوره‌ای از طریق نظرسنجی‌های متفکرانه و سیستماتیک اندازه گیری کنید که آیا فرسودگی شغلی در سازمان آنها اتفاق می‌افتد یا خیر؟
حجم کار را پیگیری کنید، به طور منظم با کارگران در مورد نحوه انجام کارها مشورت کنید، تشویق و یا مرخصی را فراموش نکنید.
به شیوه‌های سازمان خود نگاهی دقیق بیندازید تا مطمئن شوید که آنها کنترل، انعطاف‌پذیری و منابع مورد نیاز برای مدیریت بار کاری و استرس شغلی را به کارگران می‌دهند.
چند راهکار برای مدیریت فرسودگی شغلی
فرسودگی شغلی اغلب شامل مواردی در محل کار می شود که نمی‌توانید آنها را کنترل کنید. اما راه‌هایی برای کنترل نحوه مقابله با استرس وجود دارد. برای شروع
در مورد نگرانی‌های‌تان با مدیر خود صحبت کنید؛ شاید بتوانید برای ایجاد تغییرات یا حل مشکلات با یکدیگر همکاری کنید. برای کارهایی که باید انجام شوند، اهداف واقع بینانه تعیین کنید. اگر احتمال تغییر شرایط در محل کار وجود ندارد، ممکن است به دنبال شغلی باشید که برای شما مناسب‌تر باشد.
زیاد استراحت کنید؛ استراحت و آرامش بهترین داروها هستند. سرعت کارتان را کم کنید و به بدن خود و آنچه که نیاز دارد توجه کنید. در فعالیتهای آرامش‌بخش مانند گوش دادن به موسیقی ملایم، خواندن یک کتاب خوب یا خیره شدن از پنجره یا رفتن به طبیعت شرکت کنید.
مراقبت از خود را تمرین کنید؛ سه عامل بهبود فرسودگی شغلی، خوردن یک رژیم غذایی سالم، خواب کافی و داشتن یک برنامه ورزشی منظم است. چرت زدن کوتاه در وسط روز ترمیم کننده است. وقتی انرژی کم دارید، مهمترین کارهای کاری را اولویت بندی کنید و از قبل یک روز کامل برنامه‌ریزی کنید تا سطح انرژی را با کارخود مطابقت دهید.
استراحت‌های میکرو انجام دهید؛ انجام استراحت‌های کوچک (پنج یا ده دقیقه‌ای) در طول روز کاری به شما کمک می کند تا از حالت عادی خارج شوید و سطح انرژی خود را مجدد تنظیم کنید. پس از ساعت‌ها نشستن، استراحت‌های کوتاه و استراتژی‌های مدیریت، انرژی موثری هستند که می‌توانند به سادگی کشش، بالا و پایین رفتن از پله‌ها، میان وعده، تنفس عمیق، یوگا یا مراقبه ذهنی پنج دقیقه‌ای باشند
مرزهای کار و زندگی را تعیین کنید؛ تعادل بین کار و زندگی ضروری است، به خصوص اگر مسافت طولانی تا محل کار طی می‌کنید.کار را به یک منطقه خاص محدود کنید تا شغل شما به زندگی سایر اعضای خانواده نفوذ نکند و بتوانید تمرکز کنید. به جای پخش کردن کار روی میز آشپزخانه یا جلوی تلویزیون، یک فضای مشخص برای کار خود در نظر بگیرید.
جایی برای هواگیری داشته باشید؛ در مورد فرسودگی شغلی خود با یک دوست در شرایط مشابه یا کسی که احساس امنیت و راحتی می کنید صحبت کنید. داشتن یک شانه کمکی برای تکیه بر کسی که موقعیت را درک می‌کند بسیار کمک‌کننده خواهد بود.